التهاب مفاصل چیست؟

التهاب مفاصل چیست ؟

 اثرات متقابل تغذیه و التهاب مفاصل...

"التهاب مفصلی – استخوانی یا بیماری اضمحلال مفاصل از بیماریهای شایع بخصوص در سالمندان است و تقریباً تمام افراد بیش از ۷۰ ساله به آن مبتلا هستند .این بیماری اغلب ، مفاصل تحمل کننده وزن مانند مفصل زانو و لگن را مبتلا می کند و ناشی از فرسایش مزمن غضروف و سطوح مفصل است..."

التهاب مفصلی یک نام کلی برای حالتی است که علل متنوعی دارد و با گرمی ، قرمزی ، تورم ، درد یا محدودیت حرکات مفصل مشخص می گردد .
دو دسته از علل عمده آن بیماریهای عفونی و بیماریهای روماتیسمی یعنی بیماریهای بافت همبندی هستند . انواع روماتیسمی آن خود به چند دسته تقسیم می شوند که یکی از آنها بنام التهاب مفصلی – استخوانی یا بیماری اضمحلال مفاصل از بیماریهای شایع بخصوص در سالمندان است و تقریباً تمام افراد بیش از ۷۰ ساله به آن مبتلا هستند .
این بیماری اغلب ، مفاصل تحمل کننده وزن مانند مفصل زانو و لگن را مبتلا می کند و ناشی از فرسایش مزمن غضروف و سطوح مفصل است . این بیماری مهمترین و شایعترین عامل زمین گیری در سالمندان است .

● چگونه از التهاب مفصلی پیشگیری کنیم ؟

مهمترین عوامل پیشگیری کننده از بیماری فرسایشی مفاصل حفظ وزن مناسب بدن است چون زیاد بودن وزن موجب فشار بیشتری بر مفاصل بویژه مفصل زانو می شود و در دراز مدت باعث فرسایش بیشتر آن می گردد . ورزش منظم ، استراحت مناسب و حفاظت مفاصل از فشارهای کاری زیاد از عوامل پیشگیری کننده دیگر هستند.

● چگونه درد مفاصل را مهار کنیم ؟
بسیاری از سالمندان مبتلا به التهاب فرسایشی مفاصل از درد شاکی هستند و از مصرف داروهای مختلف که اغلب عوارضی را نیز بدنبال دارد نگران هستند .
یک راه مهار این دردهای مفصلی که بسیار ساده و ولی مؤثر است گرم کردن یا سرد کردن مفصل است .
گرم کردن باعث کاهش انقباض عضلات و خونرسانی بیشتر به بافت های مفصل می شود و در مقابل سرد کردن باعث کــاهش فعالیت اعصاب حس کننــده درد می گردد ، البته قبل از استفاده از هر روش برای درمان مشکلات خود حتماً پزشک خود را در جریان بگذارید

آرتریت یا آرتروز یا ورم مفاصل
مفصل قسمتی از بدن است که دو استخوان را به هم وصل می‌کند. عملکرد مفصل عبارت است از حرکت دادن قسمتی از بدن که متصل به استخوان می‌باشد. آرتروز به معنای التهاب یک یا چند مفصل می‌باشد. انواع مختلفی از آرتروز وجود دارد. انواع مختلف از ساییدگی و پارگی غضروف‌ها (استئوآرتریت) تا التهاب مفاصل (آرتریت روماتوئید) که در نتیجه افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن و بیماری نقرس می‌باشد.

دلایل آرتروز بستگی به نوع آرتروز دارد. دلایل شامل آسیب (که منجر به استئوآرتریت)، عدم تعادل متابولیکی (مانند نقرس)، عوامل ارثی، عفونت باکتریایی و ویروسی و همچنین ضعف سیستم ایمنی بدن (مانند آرتریت روماتوئید) می‌باشد.

نشانه‌ها و علائم آرتریت
درد و کاهش عملکرد مفاصل جزو نشانه‌های آرتریت می‌باشند. ورم مفاصل به وسیله سفتی، قرمزی و گرمی مفاصل مشخص می‌گردد.
نشانه‌ها می‌تواند شامل تب، ورم غده‌ای (ورم گره‌های لنفاوی)، کاهش وزن، خستگی، احساس کسالت و گاهی هم نشانه‌هایی از خوب کار نکردن یک عضو (مثل ریه، قلب و یا کلیه‌ها) باشد.

تشخیص بیماری آرتریت
آزمایش خون، ادرار، مایع مفصلی و یا x-ray (اشعه ایکس) در تشخیص بیماری کمک می‌کنند.

تفاوت آرتریت روماتوئید با استئوآرتریت
آرتریت روماتوئید اغلب مفاصل کوچک بدن مثل مچ دست و پا را مبتلا می‌کند، ولی استئوآرتریت، مفصل زانو، ران و کمر را درگیر می‌کند.
گلوکزآمین و کندرویتین سولفات، دو مکمل می‌باشند که برای حفظ سلامت مفاصل تحت نظر پزشک مصرف می‌شوند
آرتریت روماتوئید چیست؟
آرتریت روماتوئید، یک بیماری خود ایمنی می‌باشد که بدن با بافت‌های موجود در مفاصل می‌جنگد و باعث آسیب به غضروف و استخوان می‌گردد. آرتریت روماتوئید در میان زنان شایع‌تر است.
علت این بیماری مشخص نیست، ولی داشتن سابقه فامیلی و سیگار کشیدن در ایجاد آن موثرند.

نشانه‌های آرتریت روماتوئید
درد مفصل دوم یا سوم انگشتان، درد مچ دست، عدم توانایی حرکت انگشتان دست بعد از بیدار شدن از خواب، کاهش وزن، احساس خستگی فوری، احساس خواب آلودگی بعد از غذا خوردن، درد مفصل زانو.

درمان آرتریت روماتوئید

1- کاهش وزن: هر 350 گرم افزایش وزن، باعث افزایش فشار در زانو می‌گردد. اگر شما 3 تا 4 کیلو وزن کم کنید، درد شما نصف می‌گردد و مدت بیماری کوتاه می‌شود.
2- ورزش کردن و کشش بدن برای تقویت عضلات و مفاصل
3- پیاده روی
4- شنا کردن و انجام ورزش‌های آبی
5- شرکت در کلاس‌های یوگا باعث کاهش مقدار ورم می‌گردد.
6- گلوکزآمین و کندرویتین سولفات، دو مکمل می‌باشند که به طور طبیعی در غضروف نیز وجود دارند. این 2 مکمل برای حفظ سلامت مفاصل تحت نظر پزشک مصرف می‌شوند.
7- مصرف روغن ماهی، موجب کاهش ورم آرتروز می‌شود.
8- ویتامین D و کلسیم نیز به حفظ سلامت غضروف کمک می‌کنند. تحقیقی نشان داد که مقدار کم ویتامین D ممکن است موجب افزایش بروز بیماری آرتریت روماتوئید گردد.
9- ویتامین‌های C، E و B6 در درمان این بیماری موثر نیستند، اما می‌توانند از این بیماری پیشگیری کنند. ویتامین C کمک می‌کند که سیستم ایمنی بدن کار خود را به خوبی انجام دهد. همچنین ترشح هورمون‌های استروئید را تحریک می‌کند که در کاهش درد و تقویت مفاصل موثرند. بهتر است این ویتامین را بعد از غذا مصرف کنید. این ویتامین در گوجه فرنگی، لیمو، توت فرنگی، گریپ‌فروت و سبزیجات سبز رنگ یافت می‌شود.
ویتامین E باعث ازدیاد رگ‌های خونی در اطراف مفاصل و در نتیجه گردش خون بهتر و سوخت و ساز بیشتر می‌گردد. این ویتامین را نیز بعد از غذا مصرف کنید. منابع غذایی این ویتامین عبارت است از روغن کنجد، دانه آفتاب گردان، سبزیجات سبز رنگ، زرده تخم مرغ، روغن سبوس گندم و آجیل (بادام زمینی، گردو، بادام، فندق).
ویتامین B6 تولید کننده پروتئین می‌باشد و باعث تقویت سیستم ایمنی می‌گردد. این ویتامین را بعد از غذا مصرف کنید. منابع غذایی این ویتامین عبارت است از غلات سبوس دار، شیر، تخم مرغ و کشمش.

استئوآرتریت چیست؟
استئوآرتریت، ساییدگی غضروف مفاصل می‌باشد که در نتیجه افزایش وزن و کمی فعالیت بدنی به وجود می‌آید.

درمان استئوآرتریت
مصرف دارو، کاهش وزن و ورزش کردن.

تأثیر ورزش در آرتریت ها
فواید ورزش برای استئوآرتریت
ورزش منظم یکی از بهترین روش‌ها برای کاهش علائم استئوآرتریت است. ورزش، عضلات اطراف مفاصل را محکم می‌کند و باعث تأخیر در تخریب مفاصل می‌گردد. همچنین باعث حفظ وزن مناسب بدن می‌شود و فشار کمتری به مفاصل وارد می‌کند.
ورزش ملایم بهتر از ورزش شدید است، زیرا ورزش شدید باعث درد و تخریب مفاصل می‌گردد؛ لذا سعی کنید هر روز مقدار کمی ورزش کنید.

فواید ورزش برای آرتریت روماتوئید
سعی کنید هر روز مقداری ورزش کنید تا فعال بمانید و باعث بهبودی در حرکت خود شوید. هنگامی که کمتر خسته هستید، ورزش کنید.
ورزش کردن در صبح، از سفتی و سختی مفاصل صبحگاهی کم می‌کند.
ورزش کردن باعث تقویت و ساخت عضلات می‌شود و همان‌طور که می‌دانید، عضلات از مفاصل محافظت می‌کنند.
شنا، دوچرخه سواری و پیاده روی سریع فشار کمتری به مفاصل وارد می‌کنند. بنابراین برای افراد دچار آرتریت روماتوئید مناسب هستند.
افرادی که دارای آرتریت روماتوئید هستند، می‌توانند سه نوع ورزش را می‌توانند انجام دهند: کششی، قدرتی و هوازی.
* نکته
* بهتر است اول با پزشکتان راجع به نوع ورزش مشورت کنید.
* از انجام ورزش‌هایی که فشار بیش از حد به مفاصل وارد می‌کنند، دوری کنید. مانند وزنه برداری با وزنه‌های بسیار سنگین.

تغذیه و التهاب مفاصل

اثرات متقابل تغذیه و التهاب مفاصل

بیماری التهاب مفاصل یا روماتوئید آرتریت(Rheumatoid Arthritis) بیماری مزمن التهابی مربوط به مفاصل می باشد که معمولاً با درد، تورم و آسیب مفاصل همراه است.
این بیماری غالباً مفاصل دست ها و پاها را درگیر کرده و معمولاً در هر دو دست یا هر دو پا(به صورت متقارن) دیده می شود.
شیوع این بیماری در کشورهای توسعه یافته در حدود 1 درصد است.
تاثیر بیماری التهاب مفاصل بر تغذیه بیماران
تحقیقات نشان داده است که بیماری التهاب مفاصل می تواند موجب ایجاد سوء تغذیه در افراد شود که از دلایل احتمالی آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- افزایش نیازهای تغذیه ای در بیماری التهاب مفاصل که در اثر افزایش متابولیسم پروتئین ها و از دست رفتن نیتروژن و همچنین افزایش نیاز به بعضی ریزمغذی های آنتی اکسیدانی می باشد.
2- کاهش دریافت مواد غذایی که غالباً در نتیجه کاهش توان خرید، تهیه و خوردن(جویدن) غذا است.
3- کاهش جذب مواد غذایی که غالباً در نتیجه تاثیر رژیم دارویی التهاب مفاصل است.
4- افزایش دفع مواد مغذی که غالباً در نتیجه رژیم دارویی این بیماری است.
با توجه به مطالعات انجام شده بر روی میزان مصرف مواد مغذی مختلف در بیماران مبتلا به التهاب مفاصل مشخص شده است که این بیماران دچار کمبود ریزمغذی هایی از قبیل، روی، منگنز، اسید فولیک، مِس، کلسیم و آهن می باشند.
یکی از اصلی ترین دلایل کمبود این ریز مغذی ها عدم استقبال بیماران مبتلا به التهاب مفاصل از مصرف سبزیجات و میوه جات تازه و همچنین تداخل مواد مغذی با داروهای مصرفی است.
بررسی های انجام شده بر روی تفاوتهای وضعیت تن سنجی و بیوشیمیایی بیماران مبتلا به التهاب مفاصل با افراد سالم نشان داده است که این بیماران بیشتر در معرض ابتلا به سوء تغذیه می باشند.
همان طور که اشاره شد، یکی از دلایل سوء تغذیه در این بیماران، مصرف داروهایی از قبیل متوتروکسات(methotroxate) است که منجر به اختلال در متابولیسم پروتئین ها می شود.
تاثیر تغذیه بر بیماری التهاب مفاصل:
تاکنون دلایل علمی قانع کننده ای مبنی بر بروز یا پیشرفت بیماری التهاب مفاصل گزارش نشده، با این حال تحقیقات اخیر نشان داده است که بعضی از غذاها و یا عادت غذایی در افراد خاص موجب حملات بیماری التهاب مفاصل(Exacerbation) می شوند.
تاثیر رژیم های غذایی و عادات غذایی مختلف ممکن است در بیماران مختلف، متفاوت باشد. علاوه بر این، ممکن است یک بیمار خاص هیچ گونه شکایتی از مصرف این غذاها نداشته باشد.
از غذاهایی که می توانند موجب حملات بیماری التهاب مفاصل شوند می توان به گوشت، الکل، قهوه، شکلات و در بعضی موارد میوه هایی مانند سیب و مرکبات اشاره کرد.
رژیم های درمانی احتمالی برای درمان بیماری التهاب مفاصل:

اگر چه بعضی از کار آزمایی های بالینی هیچ گونه رژیم غذایی را برای بهبود بیماری التهاب مفاصل توصیه نکرده اند، برخی مطالعات نشان داده اند که رژیم های غذایی می توانند بهبودی نسبی را در بیماران به وجود آورند.
موثرترین رژیم های غذایی توصیه شده برای بیماران مبتلا به التهاب مفاصل که موجب کاهش نسبی سُستی مفاصل و سدیمانتاسیون گلبول های قرمز خون می شود، دارای ویژگی های زیر است:
1- رژیم غذایی با چربی های اشباع کم و چربی های غیراشباع فراوان.
2- رژیم غذایی حاوی کالری(انرژی) کم.
3- رژیم غذایی دارای حداقل مواد آلرژی زا؛ مانند افزودنی های غذایی و چاشنی ها.
امروزه بر روی نقش چربی های غیراشباع و به خصوص چربی های n-3 (امگا - 3) در بهبود التهاب، مطالعات فراوانی صورت گرفته است. این چربی ها را می توان در غذاهای دریایی از قبیل ماهی یافت. از مهم ترین اسیدهای چرب موثر در بهبود التهاب، می توان به EPA(EicosapentaenoicAcid) و DHA( (Docosahexaenoic Acidاشاره کرد. وجود این اسیدهای چرب اصلی ترین دلیل پایین بودن شیوع بیماری های التهابی در میان اسکیموهای گرینلند می باشد که در سال 1979 برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت.
همچنین، همان طور که در بالا اشاره شد، کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده آل به کنترل التهاب در این بیماران کمک بسزایی می کند./H — with Gin Tabrizi and Azadeh Moatamedi.

 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=419876691402094&set=a.251114191611679.61004.249577841765314&type=1&ref=nf